De Fundatie van Renswoude ontstond in 1754 na het overlijden van Maria Duyst van Voorhout, vrijvrouwe van Renswoude. Ze was kinderloos en liet een enorme erfenis achter.
In haar testament had Maria laten vastleggen dat van het geld drie fondsen moesten worden opgericht. De opbrengsten moesten ervoor zorgen dat weesjongens een praktische, technische opleiding konden krijgen.
Aan de Oude Delft 49 werd in 1759 het Delftse Fundatiehuis gebouwd. Een aantal deuren verderop zat een weeshuis. Twaalf weesjongens verhuisden naar de Fundatie en kregen hier onderwijs van verschillende docenten, waarvan sommigen ook vast in het huis woonden. Na hun opleiding in het Fundatiehuis gingen ze vaak 'stage' lopen om een bepaald ambacht te leren.
In 1802 besluit de Fundatie dat er een groter gebouw moet komen. De leidinggevenden kopen het pand aan de Oude Delft 95, dat oorspronkelijk het woonhuis van een rijke burger was. Het gaat echter in deze tijd financieel mis met de Fundatie. De weesjongens worden elders ondergebracht. In 1843 lukt het ze pas om terug te gaan naar nummer 49.
Het Fundatiehuis is gebouwd in Lodewijk XV-stijl, verwant aan het rococo. Kenmerken zijn uitbundige en speelse decoraties. Een grappig kenmerk is de vloer van 'blotevoetenmarmer'. Deze is gemaakt door voeten in donkere verf te dopen en dan over een lichte vloer te lopen.
Vanaf de 20e eeuw zijn er een stuk minder wezen dan voorheen. De Fundatie houdt zich steeds meer bezig met het verlenen van studiebeurzen aan jongeren, uiteindelijk ook aan meisjes. Het gebouw is nu van Hendrick de Keyser Monumenten, maar de Fundatie vergadert nog steeds in de regentenkamer.
