In het Kalverbos, vlak bij de watertoren, ligt een eenzaam graf. Rond het graf staat een smeedijzeren hekwerk met Franse lelies, het symbool van het Franse koningshuis. De Franse tekst op de steen vermeldt dat hier koning Lodewijk XVII begraven ligt, gestorven in 1845. Hoe zit dat?
Lodewijk XVII was de kroonprins en de zoon van koning Lodewijk XVI en koningin Marie-Antoinette. Zijn ouders werden tijdens de Franse revolutie onthoofd. Hij zelf stierf enkele jaren later, toen hij nog maar tien jaar oud was. Maar er gingen hardnekkige geruchten dat hij niet echt dood zou zijn en ontsnapt was. Er doken her en der mensen op die beweerden de ontsnapte kroonprins te zijn. Eén van die mensen was de Duitser Karl Naundorff. Zijn verhaal was nogal ongeloofwaardig, zo sprak hij bijvoorbeeld nauwelijks Frans. Toch waren er mensen die hem geloofden of hem wilden geloven omdat ze daar een ander belang bij hadden.
Deze Karl was onderzoeker van springstoffen en ontploffingsmechanismen. Dat vond de Nederlandse koning Willem II wel interessant. Hij besloot Karl Naundorffs verhaal te geloven en nodigde hem uit naar Nederland te komen om in het “pyrotechnisch atelier” in Delft verder te werken aan zijn onderzoek. Hij overleed echter kort na aankomst in Delft en werd in het Kalverbos begraven, dat was toen nog de algemene begraafplaats. Toen later de begraafplaats werd geruimd en verplaatst naar de Jaffa begraafplaats, heeft men alleen dit ene graf laten liggen, omdat er zo’n bijzonder verhaal aan vastzit. DNA-onderzoek heeft uitgewezen dat Karl Naundorff toch echt een oplichter was en niet de kroonprins, maar zijn koningsgraf ligt er nog steeds.
