Een oud ambacht
Halverwege de 17e eeuw waren er maar liefst 32 aardewerkfabrieken in Delft. De Porceleyne Fles, opgericht in 1653 aan het Oosteinde, is de enige die is overgebleven.
Het wereldberoemde Delfts Blauw wat hier werd (en wordt!) gemaakt ontstond in de Tachtigjarige Oorlog. Tussen buitgemaakte Portugese ladingen werd Chinees porselein gevonden, gekenmerkt door blauwe schilderingen op een witte achtergrond. Deze stijl konden ze hier erg waarderen. Daarom wilden de Nederlandse pottenbakkers vergelijkbaar aardewerk maken.
Waarom juist Delftenaren hiermee aan de slag gingen is niet helemaal duidelijk. Mogelijk zocht de stad nieuwe bestemmingen voor de leegstaande voormalige brouwerijen die er toen waren.
In 1916 verhuisde de Porceleyne Fles van het Oosteinde naar de Rotterdamseweg. Het huidige hoofdkwartier stamt uit 1930.
De Porceleyne Fles wordt tegenwoordig meestal Royal Delft genoemd. Het is zowel een museum als een fabriek waar nog steeds Delfts Blauw wordt gemaakt. Op de bovenverdieping beschilderen de schilders het aardewerk met de hand. Daarna wordt het gebakken in de fabriek. De verf ziet er eerst nog zwart uit. Tijdens het bakken ontstaat een chemische reactie en kleurt het blauw.
Als je zelf een keer Delfts Blauw wil maken kun je bij Royal Delft deelnemen aan een workshop.
In de podcast hoor je wie het Delfts Blauw eigenlijk heeft uitgevonden.
