Boven de ingang van dit enorme pand aan de Oude Delft staat het logo van de Verenigde Oost-Indische Compagnie: VOC met de ‘D’ van Delft. Delft is bij de oprichting van de VOC in 1602 namelijk één van de zes steden met een eigen bestuurskantoor, een zogenoemde Kamer.
De VOC sticht vele handelsposten in Zuid- en Zuidoost-Azië. Dat doet ze met geweld. Oorspronkelijke bewoners worden verjaagd of tot slaaf gemaakt. Op eilandengroep Banda bijvoorbeeld verbouwen slaafgemaakten muskaatbomen. De vrucht daarvan, de nootmuskaat, verhandelt de VOC met grote winst in de Republiek.
Vanaf 1631 koopt de Delftse VOC-Kamer steeds meer panden op dit stukje Oude Delft. Er worden pakhuizen gebouwd die doorlopen tot aan de Westvest. Het Oost-Indisch Huis is uiteindelijk vijf panden breed. Er werken tientallen mensen: kantoorbeambten, pakhuisknechten en sjouwers. De opperboekhouder woont zelfs ín het Oost-Indisch Huis.
Voor alle handelswaar koopt de Kamer Delft ook panden aan de overkant. Op de Korte Geer verrijst naast het Armamentarium een pakhuis. En zelfs dat is nog niet genoeg. De Kamer Delft groeit door, met een eigen scheepswerf in Delfshaven en het Zeemagazijn dat daar nog altijd staat.
Recht tegenover het Oost-Indisch Huis ligt aan de Lange Geer vanaf 1639 het West-Indisch Huis van de WIC.
