Zoals in elke Middeleeuwse stad wordt ook in Delft textiel gemaakt. Van wol worden draden gesponnen, die worden geweven tot laken, een stevige, dikke stof. Op de afbeelding zie je hoe ze laken, ook wel draperie, maakten.
De lakennijverheid laat sporen na in de straatnamen. Aan de Voldersgracht wonen de vollers. Zij stampen het geweven laken in grote kuipen met warm water en urine. De vezels komen dan dichter opeen te zitten en de stof wordt waterdicht en krimpt niet meer. Aan de Verwersdijk vind je de ververs. Zij zorgen dat het laken de gewenste kleur krijgt. En de Raam is genoemd naar de lakenramen, grote rekken waarop het laken te drogen wordt gehangen. Ververs en vollers zorgen voor watervervuiling, dus de grachten waaraan zij wonen, staan niet in verbinding met de Oude Delft en de Nieuwe Delft. Daar zitten de brouwerijen, die juist schoon water nodig hebben.
Aan de Voldersgracht, waar nu het Vermeercentrum zit, is tot 1645 de lakenhal gevestigd. Dan verhuist hij naar het Prinsenhof. Aan de Oude Delft, tegenover de Oude Kerk, kun je de toegangspoort nog altijd zien. Daarboven zit een prachtige gevelsteen waarop is afgebeeld hoe de keurmeesters de kwaliteit van de stoffen beoordelen.
