Dit is een foto van de woonwijk het Oostblok in Delft in 1958. Vrijwilligers van de organisatie Bescherming Bevolking oefenen als brandweer. Maar waarom?
In de jaren 50 is de Koude Oorlog aan de gang. Mensen zijn bang voor luchtaanvallen en daarom beginnen ze in 1952 de Bescherming Bevolking (de BB). Bij de organisatie werken vooral vrijwilligers. Zij moeten andere burgers beschermen.
In 1952 kiest de gemeente Delft ook vijf plekken in de stad waar een schuilkelder kan komen. Om de schuilkelders ook echt te maken, wacht de gemeente op geld van het landelijke bestuur. Dat duurt lang, want het landelijke bestuur wacht weer op plannen van gemeenten. Pas in 1957 komt er een eerste schuilplaats in Delft aan de Voorstraat 18.
Meneer Oosterbaan bij het archief van Delft aan de Oude Delft. In 1961 schrijft hij een brief aan de gemeente. Hij biedt de kelder van het archief aan als schuilplaats. Er kunnen zo’n 100 mensen schuilen. De Bescherming Bevolking is enthousiast over dit idee.
Toch komt de schuilplaats er niet. Ook op de andere plekken komen uiteindelijk geen schuilplaatsen. Mensen zijn bang dat de atoombom zo sterk is dat het geen nut heeft om te schuilen. Als de bom valt, gaat iedereen eraan. De Bescherming Bevolking verliest daarom invloed. In de jaren 80 houdt de organisatie op met bestaan.
