In Delft groeien geen rubberbomen. Toch zit hier vanaf 1936 aan de Oostsingel de proeffabriek van de Rubber-Stichting. Wetenschappers doen dan al jaren onderzoek naar deze plantaardige grondstof. In 1942 kunnen ze niet verder met hun werk. Er is geen rubber meer. Daar hebben meer mensen last van. Iedereen die nog een fiets bezit, hoopt maar dat hij geen lekke band krijgt. Nieuwe banden zijn tijdens de oorlog nauwelijks meer te koop.
De Tweede Wereldoorlog raakt namelijk niet alleen Nederland. Japan neemt in 1942 Malakka, Borneo, Celebes, Ambon, Singapore, Sumatra en Java in. Dat is dan nog de kolonie Nederlands-Indië. En daar komt het rub
ber vandaan, getapt uit rubberbomen op plantages zoals je op de foto ziet. De Japanse bezetters gebruiken het rubber voor hun eigen oorlogsindustrie.
Na de oorlog wordt Indonesië onafhankelijk. Nederland kan weer rubber kopen en ook de Rubber-Stichting kan weer aan het werk. In 1951 verrijst er een gloednieuw laboratorium op de Oostsingel. Ter gelegenheid daarvan wordt deze foto gemaakt.
Foto: Vrouw bezig met het aftappen van rubber op een rubberplantage in Malakka, 1946. Fotocollectie Van de Poll, Nationaal Archief Den Haag]
