In dit thema vind je bronnen uit Delft in de Tweede Wereldoorlog. Delft had tijdens de oorlog grote tekorten als brandstof, voedsel en kleding, dit zorgde voor veel ellende, vooral tijdens het laatste jaar van de oorlog. Delft is op 8 mei 1945 officieel bevrijd.

Beschikbare tools
Overzicht van alle transcripties
Overzicht van bron(nen) op de kaart
Oorlogsdagboek van Sara Spijker

Er gaan geruchten dat morgen in de binnenstad huiszoekingen naar fietsen zullen worden gedaan. In A’dam kun je zoute haring koopen voor f 1,- p. stuk, 1 cigaret voor 30 cent, enz. Nieuws is er verder niet, het stormt soms flink. Vannacht schijnt er een vliegende bom in de lucht uit elkaar gespat te zijn, heb het niet gehoord. Morgen is ’t Sinterklaas, we doen er niets aan, er is toch niets te koop. Wij zullen probeeren in de kalkoven ’n soort koekje te bakken.
Woensdag, 6 Dec. ’44
Vanavond wordt er flink gevlogen en daarnet danig geschoten. Gisteren was ’t Sinterklaas, we hebben ’t niet gevierd, Tine kwam nog even aanwaaien op de fiets. We hebben appelschijfjes door bloem gehaald en in wat olie in de koekepan gebakken. Vanavond een bepaling in de krant dat het overschrijden van de IJsselmine vanaf den Rijn tot aan het IJsselmeer in beide richtingen is verboden voor mannen van 1905-1928. Verder niet veel nieuws, in België nog steeds herrie, in Griekenland dito. De Russen rukken hard op in Hongarije, hebben het Plattenmeer [= in het Duits Plattensee, in het Nederlands Balatonmeer] bijna bereikt. In het Saargebied ligt Saarbrücken onder vuur, de Saar is op twee plaatsen overgestoken, Saarunion veroverd, Saarlouis gedeeltelijk. Men zegt dat Venlo bevrijd is, Nijmegen is tot nu toe voor ¼ verwoest en Elst is geheel van den aardbodem verdwenen.
Maandag, 11 Dec. ’44
Delft heeft zaterdag z’n lang verwachte razzia gehad. ’s Morgens vroeg, ’t was nog donker, was ’t al rumoerig, er werd voortdurend geschoten, maar dat gebeurt den laatsten tijd wel meer, vonden we dus niet zoo gek. Later hoorden we nogal eens deuren gaan, ’n paar moffen stonden te schreeuwen in de Papenstraat en op ’n gegeven oogenblik rende iemand over ’t bruggetje terwijl er op hem geschoten werd. Toen kwamen we tot de ontdekking dat de langverwachte razzia aan den gang was. De straten waren allemaal afgezet, moffen liepen te schreeuwen en te schieten en ondertusschen kwamen ze overal aanbellen om ’t aanmeldingsbevel te brengen, waar natuurlijk niemand gehoor aan gaf. We hebben rustig ontbeten en zijn aan onze huishoudelijke plichten begonnen, afgewisseld door kijken aan het raam. Om half 10 ongeveer kwam ’n auto met luidsprekers door de straten, die het oproepingsbevel herhaalde en aankondigde dat verder iedereen van de straat moest. Toen was er ook geen kip meer te zien. Om half elf ongeveer kwamen ze op de gracht om huiszoekingen te doen – huis aan huis. Je krijgt dan wel even ’n raar gevoel als ze zoo langzaam maar zeker dichterbij komen. Eindelijk waren ze hier, werden beneden door Pa ontvangen, één bleef buiten staan en twee kwamen binnen. Pa moest z’n persoonsbewijs laten zien en toen